Deze configuratie betreft de meest complexe situatie. Er wordt vooreerst een netbeheerder aangesteld, die eigenaar en exploitant is van het net dat producenten en afnemers verbindt. Daarnaast is er een zogenaamde ‘single buyer’ die alle energie van de producenten inkoopt en deze doorverkoopt aan de afnemers. In de praktijk verkopen de producenten hun energie aan de ‘single buyer’, die deze op zijn beurt met een marge doorverkoopt aan de verschillende afnemers. Met de marge vergoedt de ‘single buyer’ de netbeheerder (bv. middels een vaste capaciteitsvergoeding) en dekt hij zijn kosten en winst. Het net zelf wordt voorgefinancieerd en onderhouden door de netbeheerder, die hiervoor een beschikbaarheids-vergoeding ontvangt van de ‘single buyer’.
Voor deze configuratie zullen de afnamehoeveelheden en -tijdstippen van de verschillende afnemers eveneens op elkaar dienen te worden afgestemd. Ook wat er gebeurt met eventuele overproductie door producenten, zal geregeld dienen te worden. Het evenwicht op het net dient immers behouden te blijven. De netbeheerder zal hiertoe de nodige afspraken maken met de producenten en afnemers.
De verkoop van warmte/biogas door de producent aan de ‘single buyer’ zal geschieden via een outputcontract. De verkoop door de ‘single buyer’ aan de afnemers zal geschieden via individuele verkoopovereenkomsten. Tussen de ‘single buyer’ en de netbeheerder zal een overeenkomst voor gebruik van het net dienen te worden gesloten. Ook hier zullen in de outputcontracten clausules worden opgenomen over de eigendom, financiering, beschikbaarheid, risico’s, het onderhoud etc. van de leidingen. De afnemers zullen tenslotte een contract betreffende de aansluiting en toegang tot het net moeten sluiten met de netbeheerder.
