Voor de economische evaluatie van een ECP-concept wordt gebruik gemaakt van drie economische evaluatiecriteria die resulteren uit een kosten-baten analyse. Dit zijn ook de meest gebruikte evaluatiecriteria voor traditionele energieprojecten.

• netto contante waarde (NCW)
• interne rentevoet/rendementsvoet (IR)
• verdisconteerde terugverdientijd (VTVT)

Er wordt aangeraden om steeds meer dan één evaluatiecriterium te gebruiken. Indien één concept gekozen moet worden uit meerdere alternatieven, dan geniet het gebruik van de NCW als evaluatiecriterium wel de voorkeur boven de IR methode (Mercken, 2004).

Netto contante waarde (NCW / NPV):

De NCW berekent de huidige waarde van een biomassa ECP op basis van toekomstige kasstromen (i.e. opbrengsten – kosten) gedurende de levensduur van het investeringsproject die resulteren uit de (initiële) investering. De methode maakt hiervoor gebruik van een op voorhand vastgestelde discontovoet. De gebruikte formule wordt hieronder weergegeven.

Wanneer de NCW positief is, wordt de investering als economisch verantwoord beschouwd.

Interne rendementsvoet (IR)

De IR geeft de discontovoet waarvoor de NHW gelijk is aan nul over een gegeven aantal jaren (i.e. verdisconteringperiode). Wanneer de IR significant hoger is dan een op voorhand vastgestelde discontovoet, om op die manier het genomen risico te compenseren, wordt het ECP concept als interessant beschouwd.

Verdisconteerde terugverdientijd (VTVT)

De VTVT wordt berekend door jaarlijks de verdisconteerde kasstromen op te tellen bij de initiële investering totdat deze som positief wordt. Door gebruik te maken van de verdisconteerde kasstromen wordt de tijdswaarde van geld meegenomen (eenzelfde geldbedrag in de toekomst is minder waard dan nu), wat een meer correct beeld geeft dan de gewone terugverdientijd die hiervoor niet corrigeert. Wanneer de gevonden verdisconteerde terugverdientijd korter is dan een op voorhand vastgelegde terugverdientijd, wordt de investering als interessant beschouwd.